Η κρίση που ενέσκηψε, τα τέσσερα επόμενα χρόνια, μετέβαλλε δραματικά τις συνθήκες.
Οδήγησε πολλές επιχειρήσεις σε αδιέξοδο αλλά και στην αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων από το ΤΕΜΠΕ.
Η πρώτη προσπάθεια ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών αυτών των δανείων, με την Κοινή Υπουργική Απόφαση 12991/13.11.2012, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα αφού η ύφεση λειτουργούσε αποτρεπτικά.
Επιπλέον, οι υπερβολικές επιβαρύνσεις των τόκων αλλά και η μικρή χρονική διάρκεια αποπληρωμής (καθοριζόταν όριο εξόφλησης στις 30-5-2014), δεν επέτρεψε σε πολλούς δανειολήπτες να μπουν στη ρύθμιση.
Τον τελευταίο καιρό οι τράπεζες έχουν εντείνει την πίεση και απαιτούν να εισπράξουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, που κάλυπτε τη χορήγηση αυτών των δανείων.
Μία τέτοια εξέλιξη, σε συνδυασμό με τη διαδικασία καταγγελίας του δανείου, θα οδηγούσε σε επιχειρηματικό θάνατο χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αφού θα καταγράφονταν στον Τειρεσία και θα αμαυρωνόταν η πιστοληπτική τους ικανότητα σε βάθος χρόνου.
Το παράδοξο είναι ότι οι τράπεζες καλούν τους δανειολήπτες να αναδιαρθρώσουν τα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια» που έχουν, προκειμένου να μπορούν να τα εξυπηρετούν στο μέλλον, αλλά εξαιρούν από αυτή τη διαδικασία τα δάνεια του ΤΕΜΠΕ.
Η Πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίσει αυτές τις περιπτώσεις άμεσα, σε διαφορετική περίπτωση θα αντιμετωπίσουμε νέα λουκέτα αλλά και απώλεια θέσεων εργασίας.
Πρέπει να δοθεί χρόνος και ανάσα σε αυτές τις επιχειρήσεις προκειμένου να επιβιώσουν αλλά και να αρχίσουν να στέκονται ξανά στα πόδια τους.
Απαιτείται ένα νέο, τολμηρό και ρεαλιστικό πλαίσιο ρυθμίσεων για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των δανείων του ΤΕΜΠΕ.
Κατόπιν των ανωτέρω
Ερωτώνται οι Κύριοι Υπουργοί
1. Με ποιο τρόπο προτίθενται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.
2. Εάν προτίθενται να αναλάβουν πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός νέου πλαισίου ρυθμίσεων για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των δανείων που χορηγήθηκαν από το ΤΕΜΠΕ με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
3. Εάν πρόκειται να υιοθετήσουν την πρόταση για καταβολή μόνο των τόκων των δανείων, για ένα χρονικό διάστημα ενός ή δύο ετών, προκειμένου να μην αυξάνεται το ποσό της οφειλής.
4. Εάν εξετάζουν το ενδεχόμενο για τη μετατροπή των ληξιπρόθεσμων οφειλών αυτών των δανείων σε νέο δάνειο μεσοπρόθεσμης αναχρηματοδότησης.
5. Εάν θα δρομολογηθεί η αναστολή των διαδικασιών καταγγελίας αυτών των δανείων, μέχρι να τεθεί σε εφαρμογή ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο.
Ο Ερωτών Βουλευτής