Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης αποτελεί αναγκαία συνθήκη για να προχωρήσουμε στη συμφωνία με τους εταίρους μας για τα επόμενα βήματα, που πρέπει να γίνουν με ασφάλεια.
Ο κίνδυνος πολιτικής αποσταθεροποίησης αλλά και το έλλειμμα μιας στοιχειώδους πολιτικής συναίνεσης, είναι οι παράγοντες που τροφοδοτούν ακραίες απαιτήσεις από την πλευρά των δανειστών.
Η δυσκολία στη διαχείριση και στην ολοκλήρωση αυτής της διαπραγμάτευσης, δεν αφορά στην κυβέρνηση.
Όσοι επιχαίρουν, όσοι περιμένουν νέα μέτρα δεν έχουν αντιληφθεί ότι αυτό το δυσμενές πλαίσιο που τείνει να δημιουργηθεί, αφορά στη χώρα και τους πολίτες.
Αφορά σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, την επόμενη μέρα για τη χώρα.
Δεν μπορεί να μετατραπούν σε διακύβευμα οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών, όλα αυτά τα χρόνια.
Η συνεννόηση και η πολιτική συναίνεση είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα επιβληθεί.
Θα επιβληθεί από τους ίδιους τους πολίτες, αλλά μπορεί να επιβληθεί και κάτω από οριακές συνθήκες, κάτι που απεύχομαι.
Είμαι 30 μήνες στο Κοινοβούλιο και δε θυμάμαι να υπήρξε πολιτική συναίνεση από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έστω και σε ένα ζήτημα.
Ακόμα και για το μέτρο των 100 δόσεων για τις οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, ο Σύριζα δεν συναίνεσε.
Ψήφισε παρών.
Αλήθεια το παρών, με ποιο σκεπτικό συνδέεται;
Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει στην κοινωνία και ιδίως σε όλους αυτούς που περίμεναν αυτό το μέτρο και ήδη κάνουν χρήση αυτής της ρύθμισης;
Υπήρξε αμφισβήτηση από την πλευρά σας για το πρωτογενές πλεόνασμα, δεν πιστεύατε ότι θα επιτευχθεί.
Επιβεβαιώθηκε, όμως, και η πρόβλεψη αναφέρει νέο πρωτογενές πλεόνασμα και για την επόμενη χρονιά, ύψους 5,5 δις ευρώ.
Σημασία έχει, όμως, ότι το πρωτογενές πλεόνασμα αποτελεί το πιο ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο της χώρας, απέναντι σε όσους ζητούν μέτρα με βαρύ οικονομικό και κοινωνικό κόστος.
Και άλλες φορές έχουν ζητηθεί μέτρα από την τρόικα, υπενθυμίζω τις ενστάσεις για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση.
Προχωρήσαμε, όμως, σε αυτήν και δικαιωθήκαμε αφού υπάρχουν αυξημένα έσοδα.
Το ίδιο προκύπτει και από τη ρύθμιση για τις 100 δόσεις, το δημόσιο εισπράττει χρήματα που δεν θα μπορούσαν να εισπραχθούν.
Το πιο σημαντικό είναι ότι επιστρέφουν στην κανονικότητα φορολογούμενοι, επαγγελματίες και επιχειρήσεις.
Ο οριακός, έστω, θετικός ρυθμός ανάπτυξης του τελευταίου τριμήνου του 2014, δείχνει πολλά.
Προδιαθέτει για τις προοπτικές που έχουν οικοδομηθεί για την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη.
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία δεν μπορούμε να αποδεχθούμε υφεσιακά, εισπρακτικά μέτρα.
Η Ελλάδα, οι Έλληνες πολίτες απαιτούν το ελάχιστο και το αυτονόητο: σεβασμό στην τιτάνια προσπάθεια που έκαναν.
Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες δεν θα ανακοπούν.
Οφείλουμε, όμως, να τις συνδέσουμε με πολιτική συναίνεση και αυξημένη κοινωνική αποδοχή.
Είναι πολύ δύσκολο να πείσουμε τους εταίρους μας για την αναγκαιότητα να υπάρχουν στην Ελλάδα συνταξιούχοι στην ηλικία των 45 και 50 ετών. Αυτό προσκρούει στην κοινή λογική.
Παράλληλα, για να συντηρηθεί αυτό το σύστημα, οδηγούμαστε σε περικοπή πόρων από την πραγματική οικονομία.
Πραγματική οικονομία δεν είναι η κατανάλωση και οι παροχές με δανεικά, είναι η δημιουργία, η επιχειρηματική δραστηριότητα που δημιουργεί θέσεις εργασίας, ανάπτυξη, πλούτο.
Η αξιολόγηση στο δημόσιο εφαρμόζεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, εδώ υπάρχει άρνηση χωρίς νομιμοποιητική βάση.
Απομακρύνθηκαν επίορκοι, δημόσιοι υπάλληλοι με πλαστά πτυχία.
Είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμα πολιτικές δυνάμεις, που ψαρεύουν σε αυτά τα θολά νερά;
Μεταρρύθμιση συνιστούν και οι παρεμβάσεις στο θεσμικό πλαίσιο, που δημιουργούν τις προϋποθέσεις ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου για τη χώρα.
Η επένδυση στην έρευνα, στην τεχνολογική ανάπτυξη και στην καινοτομία, συνδέεται με το νομοσχέδιο που πριν από λίγες μέρες ψηφίστηκε.
Είναι υπόθεση όλων μας να του δώσουμε ουσιαστικό περιεχόμενο, να συνδέσουμε αυτό το νέο θεσμικό πλαίσιο με εθνικές και περιφερειακές πολιτικές ανάπτυξης.
Πρέπει να διασυνδέσουμε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα με τις επιχειρήσεις, την αγορά, την αυτοδιοίκηση.
Την υστέρηση της χώρας στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας, την γνωρίζουμε.
Η Ελλάδα, μια χώρα που στηρίζεται στην τουριστική ανάπτυξη, δεν είχε ένα ερευνητικό κέντρο με σημείο αναφοράς τον τουρισμό.
Η ίδρυση του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών είναι μία θετική εξέλιξη, ανοίγει νέες προοπτικές.
Η Ελλάδα θα αλλάξει με μοχλό το Τρίγωνο της Γνώσης.
Η δημιουργία δύο πανεπιστημιακών τμημάτων διοίκησης τουρισμού, ενός ελληνόφωνου και ενός αγγλόφωνου, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με έδρα τη Ρόδο, είναι μια σημαντική ανατροπή και εξέλιξη.
Σηματοδοτεί τη διασύνδεση της εκπαίδευσης με το αναπτυξιακό μας πρότυπο.
Προσδίδει ταυτότητα και συγκριτικό πλεονέκτημα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην τουριστική εκπαίδευση στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Βλέπουμε ότι στην Κύπρο επενδύουν στην εκπαίδευση, ξεφεύγουν από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, διεκδικούν να αποτελέσουν χώρα υποδοχής φοιτητών με τα ανάλογα οφέλη.
Η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο συγκεκριμένο τομέα, να επενδύσει στο τρίγωνο της γνώσης.
Για αυτό και δεν πρέπει να τεθούν εμπόδια στη συνταγματική αναθεώρηση, αντίθετα πρέπει να συνεισφέρουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις με προτάσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όσοι έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας αντιλαμβάνονται τη δυσκολία επιβίωσης της χώρας, εκτός του ευρωπαϊκού πλαισίου.
Αντιλαμβάνονται ότι οι εύκολες λύσεις οδηγούν σε δύσκολες καταστάσεις.
Επιστροφή στο παρελθόν δεν μπορεί να υπάρξει.
Ο Σύριζα είναι δεδομένο ότι έχει εγκαταλείψει ακραίες θέσεις όπως η στάση πληρωμών ή η θέση ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ.
Το ευρώ είναι κάτι πολύ περισσότερο.
Αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα για να παραμένουμε μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας και μιας ισχυρής νομισματικής ένωσης που προσφέρει ασφάλεια στα μέλη της.
Η στροφή του Σύριζα προς το ρεαλισμό και η εγκατάλειψη ουτοπικών θέσεων, είναι άτολμη και αργή.
Υπονομεύεται από την άρνηση συνεννόησης, από κομματικές σκοπιμότητες μιας άλλης εποχής, όπως η πρόκληση πρόωρων εκλογών με μοχλό πίεσης το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Το πλέον δυσάρεστο είναι ότι αυτές οι πρακτικές υπονομεύουν την ίδια τη χώρα, αδυνατίζουν τη διαπραγματευτική της ισχύ και δημιουργούν κλίμα αβεβαιότητας.
Η ανάγκη της εθνικής ενότητας και της συνεννόησης, αποκτά νομοτελειακό χαρακτήρα κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Εύχομαι και ελπίζω να γίνει αντιληπτό εγκαίρως.
Ευχαριστώ.