Ο μεγάλος στόχος είναι η ανάπτυξη, αυτή θα δώσει ώθηση στην οικονομία μας, θα τονώσει την απασχόληση, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να αφήσουμε οριστικά πίσω μας, τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Πολλοί συνάδελφοι αναγνωρίζουν αυτή την αναγκαιότητα, αδυνατούν όμως να την αποδεχθούν και να ταυτιστούν μαζί της.
Ακόμα και τώρα, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, κάποιοι συνεχίζουν να λειτουργούν με όρους και πρακτικές του παρελθόντος.
Η Ελληνική κοινωνία όμως αδιαφορεί για τον πολιτικό τακτικισμό και τις κομματικές σκοπιμότητες.
Όταν υπάρχουν ένα (1) και πλέον εκατομμύρια άνεργοι, όταν η χώρα βρίσκεται για πέμπτη συνεχή χρονιά σε ύφεση, οι τακτικισμοί και οι σκοπιμότητες δεν είναι πολυτέλεια, είναι ελαφρότητα και ανευθυνότητα.
Το νομοσχέδιο, που έρχεται σήμερα προς ψήφιση στη Βουλή, κινείται στον αντίποδα αυτής της λογικής.
Στοχεύει στην ανάπτυξη, στην τόνωση της ανάπτυξης.
Και η ανάπτυξη στηρίζεται στην οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα, στις επενδυτικές και επιχειρηματικές πρωτοβουλίες.
Γνωρίζουμε όλοι ότι η οικονομία είναι, πρωτίστως, κλίμα.
Χρειάζεται ένα ευνοϊκό κλίμα για να λειτουργήσει, να αναπτυχθεί, να καταγράψει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Η οικονομία έχει τους δικούς της νόμους και κανόνες που υπερίπτανται των κομματικών γραμμών, των αγκυλώσεων και των δογματισμών.
Όποιοι πιστεύουν ότι η ανάπτυξη μπορεί να προέλθει με άλλους τρόπους, πέραν της στήριξης και της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων, είναι βέβαιο ότι εθελοτυφλούν.
Όποιοι πιστεύουν στο μοντέλο του Κράτους-επιχειρηματία είναι βέβαιο ότι δεν είναι συμβατοί με την εποχή τους, ανήκουν στο παρελθόν, υποστηρίζουν και υπερασπίζονται ένα μοντέλο που ηττήθηκε και ξεπεράστηκε.
Πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά.
Πως προσεγγίζουμε την έννοια της ανάπτυξης.
Οι νομοθετικές ρυθμίσεις που στοχεύουν προς αυτή την κατεύθυνση, είναι βέβαιο ότι δεν εξαντλούνται στο νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα.
Όπως είναι βέβαιο ότι η χώρα χρειάζεται ένα νέο, σύγχρονο, επικαιροποιημένο αναπτυξιακό νόμο.
Πέρα όμως και πάνω από όλα χρειάζεται αναπτυξιακή στρατηγική και κατεύθυνση.
Αυτήν αποτυπώνει το νομοσχέδιο αυτό.
Όποιος θέλει να επενδύσει ή να ασκήσει επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα, το πρώτο και ανυπέρβλητο εμπόδιο που αντιμετωπίζει είναι η γραφειοκρατία.
Είδαμε μεγάλες επενδυτικές πρωτοβουλίες, κατά το παρελθόν, είτε να ακυρώνονται είτε να πηγαίνουν πίσω στο χρόνο.
Η δημιουργία της Γενικής Γραμματείας Στρατηγικών Επενδύσεων, που προβλέπεται στο παρόν σχέδιο νόμου, είναι θετική για πολλούς λόγους κυρίως όμως για το γεγονός ότι δημιουργείται μία υπηρεσία μίας στάσης.
Ένα ενιαίο κέντρο που θα ασκεί επενδυτική και αναπτυξιακή πολιτική και κυρίως θα υποστηρίζει την εφαρμογή της.
Εφαρμογή σημαίνει επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης, απλουστευμένο θεσμικό πλαίσιο.
Δεν σημαίνει σίγουρα, αυτό που υπαινίχθηκαν πολλοί συνάδελφοι κυρίως από το χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Επιτάχυνση και ευελιξία δεν σημαίνει παραβίαση της νομιμότητας και παραμερισμό της αρχής της διαφάνειας.
Ναι στις ευέλικτες διαδικασίες για να προσελκύσουμε επενδύσεις και να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα αλλά και κατοχύρωση των αρχών της διαφάνειας και του δημόσιου συμφέροντος.
Πως;
Με την δημιουργία αυτοτελούς τμήματος Επιθεώρησης Ιδιωτικών Επενδύσεων, που θα ελέγχει την ορθή τήρηση των όρων και των συμφωνιών αλλά και των αρχών της διαφάνειας.
Επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι θα πρέπει να δούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή το θέμα της στελέχωσης της Γενικής Γραμματείας Στρατηγικών Επενδύσεων, που ναι μεν θα προέλθει μέσα από μετατάξεις, θα πρέπει όμως οι μετατάξεις αυτές να γίνουν με ορθολογικά και αντικειμενικά κριτήρια.
Εννοώ ότι χρειάζονται στελέχη του δημοσίου με υψηλή κατάρτιση, στελέχη που θα μπορούν να ανταποκριθούν στον κρίσιμο ρόλο που καλείται να διαδραματίσει αυτή η Γενική Γραμματεία.
Η ευελιξία στην προώθηση επενδυτικών σχεδίων στην επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης, επιβάλει και ένα ευέλικτο και λειτουργικό επιτελικό όργανο που θα υπερκεράσει τη γραφειοκρατία.
Το νομοσχέδιο προχωρά και στον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου.
Για να καταστεί η Ελλάδα μία χώρα φιλική στις επενδύσεις και στην επιχειρηματικότητα χρειάζονται σταθεροί κανόνες παιχνιδιού, φορολογικά κίνητρα, αντιμετώπιση των στρεβλώσεων του παρελθόντος.
Θετικές είναι αναμφίβολα οι διορθωτικές παρεμβάσεις που επιχειρούνται προς αυτή την κατεύθυνση, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Εμείς δεν δαιμονοποιούμε την επιχειρηματικότητα, δεν θεωρούμε a priori διαβλητά πρόσωπα τους επενδυτές και τους επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν και να αναπτύξουν επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα.
Αυτές οι λογικές μας οδήγησαν στη σημερινή δυσχερή κατάσταση.
Λογικές που έγιναν ανεκτές και πλέον οι συνθήκες επιβάλουν την ανατροπή τους.
Θετική είναι και η ρύθμιση που αποσυνδέει την φερεγγυότητα με την έκδοση και κατάθεση εγγυητικής επιστολής.
Όπως και η ένταξη στις στρατηγικές επενδύσεις, επιχειρηματικών σχεδίων από τις ήδη υφιστάμενες επιχειρήσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είπα και πριν ότι χρειαζόμαστε έναν επικαιροποιημένο αναπτυξιακό νόμο, που είμαι βέβαιος ότι με την οριστικοποίηση της κατανομής των πόρων της νέας Προγραμματικής περιόδου 2014-2020, θα έρθει στη Βουλή.
Ένα νέο νόμο που θα έχει σχεδιαστεί ορθολογικά, θα αντιμετωπίζει στρεβλώσεις, κυρίως θα στηρίζεται στα νέα δεδομένα και στις επικρατούσες συνθήκες.
Ένα παράδειγμα θα ήθελα να σας αναφέρω και αφορά την ισοπεδωτική γενίκευση που γίνεται πολλές φορές στα αναπτυξιακά κίνητρα που σχεδιάζονται και αφορούν συγκεκριμένα γεωγραφικά σύνολα.
Κάθε Περιφέρεια, κάθε νομός έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αναπτυγμένες και λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές.
Δεν μπορεί, συνεπώς, να αντιμετωπίζονται με τα ίδια μέτρα και σταθμά.
Στον Πειραιά υπάρχει ο αστικός ιστός, υπάρχουν όμως και τα Κύθηρα, τα ποσοστά ενίσχυσης δεν μπορεί να είναι τα ίδια.
Στα Δωδεκάνησα, στην περιοχή καταγωγής μου, υπάρχει η Ρόδος αλλά υπάρχει και η Κάρπαθος.
Και όμως, και τα δύο αυτά νησιά, υπάγονται στην ίδια ζώνη, στην τρίτη ζώνη, έχουν τα ίδια ποσοστά ενίσχυσης των επιχειρηματικών σχεδίων.
Ίδια ποσοστά η ανεπτυγμένη, στον τομέα του τουρισμού Ρόδος με τις 140.000 κλίνες, ίδια ποσοστά και η Κάρπαθος που πασχίζει να εισχωρήσει στο δρόμο της τουριστικής ανάπτυξης, με τις 8.000 μόνο κλίνες.
Πως θα αποκτήσει αναπτυξιακή προοπτική η Κάρπαθος;
Θέλετε και μία δεύτερη στρέβλωση;
Το ποσοστό των ενισχύσεων στα νησιά του Βορείου Αιγαίου και του Ιονίου βρίσκεται στο 50% και στο 35% το ποσοστό για τα Δωδεκάνησα, χωρίς να υπάρχει νομιμοποιητική βάση και επιχειρήματα για να δικαιολογηθεί αυτή η άνιση αντιμετώπιση.
Τα Δωδεκάνησα αξιώνουν ίση μεταχείριση στην ποσόστωση του αναπτυξιακού νόμου. Υπάρχουν και στα Δωδεκάνησα αναπτυξιακές προτεραιότητες που πρέπει να στηριχθούν.
Όπως η επιχειρηματική δραστηριότητα που συνδέει τον πρωτογενή με τον τριτογενή τομέα.
Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί σε έναν αναπτυξιακό νόμο να μην αντιμετωπίζεται ως επιχειρηματική δραστηριότητα, στο πεδίο της χρηματοδοτικής ενίσχυσης, και η δραστηριότητα στον πρωτογενή τομέα.
Ένα τομέα που μπορεί να αποτελέσει ένα ξεχωριστό πυλώνα ανάπτυξης στα Δωδεκάνησα.
Όπως αξίζει και πρέπει να ενταχθεί, ως επιλέξιμη δράση, σε ένα αναπτυξιακό νόμο και η καινοτομία στις τουριστικές επιχειρήσεις, είτε αφορά ξενοδοχεία είτε οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση που δραστηριοποιείται στο χώρο του τουρισμού.
Στο άμεσο μέλλον, πρέπει συνεπώς να αντιμετωπιστούν κατά προτεραιότητα αυτές οι στρεβλώσεις.
Θα ήθελα να αναφερθώ και στο κεφάλαιο που ρυθμίζει το θεσμικό πλαίσιο, την αδειοδότηση και τη λειτουργία των υδατοδρομίων.
Το 2004 το εγχείρημα απέτυχε γιατί δεν υπήρχε αυτό το πλαίσιο.
Σε μία νησιωτική χώρα όπως η Ελλάδα, το υδροπλάνο αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ενός συνδυασμένου συστήματος μεταφορών.
Μπορεί να δώσει λύσεις στο πρόβλημα σύνδεσης των μικρών νησιών, όχι λειτουργώντας ανταγωνιστικά με το αεροπλάνο και το πλοίο αλλά συμπληρωματικά.
Υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον παρά το γεγονός ότι η έλλειψη σαφούς θεσμικού πλαισίου για τη λειτουργία των υδατοδρομίων πριν από 8 χρόνια αλλά και η αδυναμία ένταξης του υδροπλάνου στο χάρτη των μεταφορών, ανάγκασε τις εταιρείες που δραστηριοποιούνταν να υποστούν τεράστια επιχειρηματική ζημία και να αποσυρθούν.
Είναι θετικό ότι στο νομοσχέδιο προβλέπονται οι προϋποθέσεις για τη λειτουργία υδατοδρομίων, δίνεται η δυνατότητα σε δήμους νησιωτικών περιοχών να συμπράξουν με ιδιώτες για τη δημιουργία τους αλλά και η δυνατότητα να εντάσσεται η δημιουργία υδατοδρομίου στα ΣΔΙΤ, ακόμα και η επένδυση σε αυτό από ιδιώτες.
Εξίσου σημαντική παρέμβαση είναι και η επιτάχυνση των χρονικών ορίων που μεσολαβούν ανάμεσα στην αίτηση, στην αξιολόγηση, στην έγκριση και την αδειοδότηση.
Όπως και η δυνατότητα να πραγματοποιούνται προσθαλασσώσεις και αποθαλασσώσεις σε χαρακτηρισμένα υδάτινα πεδία για τουριστικούς λόγους αλλά και για την ανάγκη αεροδιακομιδών, ιδιαίτερα για τα μικρά νησιά μας, η διάταξη αυτή είναι θετική.
Από εκεί και πέρα. χρειάζεται να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα επέκτασης και ένταξης του υδροπλάνου στο εθνικό σύστημα μεταφορών.
Αν το κόστος λειτουργίας και συντήρησης ενός υδατοδρομίου είναι υψηλό, αν η τιμή των εισιτηρίων είναι απαγορευτική, τότε δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα.
Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο μέσο μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα σύνδεσης των μικρότερων νησιών, να συμβάλλει στην τουριστική, οικονομική και κοινωνική τους ανάπτυξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η θετική ψήφος μου στο νομοσχέδιο είναι δεδομένη.
Όπως και σε κάθε άλλη νομοθετική πρωτοβουλία που στοχεύει στη στήριξη και ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, στην προσέλκυση επενδύσεων, στη στήριξη και στην ενίσχυση της απασχόλησης.
Κυρίως, σε κάθε νομοθετική πρωτοβουλία που μετατρέπει την Ελλάδα σε μία χώρα που η επιχειρηματικότητα δεν θα διώκεται, δεν θα δαιμονοποιείται αλλά θα τυγχάνει δίκαιης αντιμετώπισης και θα στηρίζεται.
Αυτό επιτάσσει ο μεγάλος και κοινός στόχος που είναι η ανάπτυξη.
Ευχαριστώ.