Αναφερόμενος στο θέμα της διαχείρισης του προβλήματος των προσφύγων και των παράνομων μεταναστών, ο κ. Κόνσολας κατέστησε σαφές ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει στα νησιά όπου δεν υπάρχουν υποδομές.
«Είναι εξοργιστικό να ζητούν από την αυτοδιοίκηση στα νησιά, να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί το πρόβλημα.
Με ποιους πόρους, με ποιες υποδομές;
Μπορεί να γίνει διαχείριση στα νησιά, με τους ρυθμούς που έρχονται, πλέον, οι πρόσφυγες ή οι παράνομοι μετανάστες; Τι είδους ταυτοποίηση μπορεί να γίνει και πόσο αξιόπιστη θα είναι αυτή, ελαχιστοποιώντας και τους κινδύνους;
Μπορούν οι αστυνομικές και λιμενικές αρχές να κάνουν κάτι τέτοιο, έχουν το απαιτούμενο προσωπικό, υπάρχουν ηλεκτρονικές αλλά και κτιριακές υποδομές; Πόσους μπορούν να ταυτοποιούν την ημέρα;», επισήμανε ο Βουλευτής.
Ο Μάνος Κόνσολας ζήτησε να συνεχίσει να τίθεται εμφατικά η διαχείριση του μεταναστευτικού σε ευρωπαϊκό επίπεδο τονίζοντας ότι δεν αντέχει μια χώρα, όπως η Ελλάδα, να διαχειρίζεται μεταναστευτικές ροές αυτού του επιπέδου.
Τάχθηκε υπέρ του σχεδίου που κατέθεσε ο Έλληνας Επίτροπος, κ. Αβραμόπουλος, για την μετεγκαστάστασή τους σε άλλες χώρες:
-Με πληθυσμιακά κριτήρια, που θα σχετίζονται με την φέρουσα ικανότητα κάθε χώρας να δεχθεί πρόσφυγες. Με το μέγεθος κάθε χώρας.
-Με οικονομικά κριτήρια, που θα σχετίζονται με την κατάσταση της οικονομίας κάθε χώρας.
-Με τον αριθμό των προσφύγων που έχει ήδη κάθε χώρα.
Ο Μάνος Κόνσολας αναφέρθηκε, επίσης, και στους τρόπους ανάσχεσης του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης αλλά και της διαχείρισης του προσφυγικού ζητήματος, τονίζοντας χαρακτηριστικά:
«Ένας τρόπος είναι η ανάληψη στρατιωτικής δράσης έναντι των κυκλωμάτων των δουλεμπόρων.
Δεύτερος τρόπος, μια αποφασιστική αντιμετώπιση της Ε.Ε έναντι τρίτων χωρών που χρησιμοποιούνται ως ενδιάμεσος σταθμός, όπως η Τουρκία, που είναι δεδομένο ότι δεν συνεργάζεται στα θέματα αντιμετώπισης της παράνομης μετανάστευσης. Η οικονομική βοήθεια που δίνεται από την Ε.Ε. πρέπει να είναι συνάρτηση του βαθμού συνεργασίας που δείχνουν αυτές οι χώρες για να περιοριστεί η παράνομη μετανάστευση.
Τρίτος τρόπος, τον οποίο οφείλει να εξετάσει η Κομισιόν, είναι η δημιουργία εγκαταστάσεων σε τρίτες χώρες προκειμένου να εξετάζονται εκεί οι αιτήσεις ασύλου από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό.
Είναι και μια ευκαιρία να φύγουμε από τη λογική της συνθήκης Δουβλίνο, σύμφωνα με την οποία ο αιτών άσυλο θα πρέπει να υποβάλει αίτηση στην πρώτη χώρα εισόδου σε ευρωπαϊκό έδαφος. Με αυτό τον τρόπο τους εγκλωβίζουν στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στη Μάλτα και μας φορτώνουν τη διαχείριση του προβλήματος.
Αυτό που πρέπει να προωθούμε με συνέπεια και επιμονή, είναι η κοινή αντιμετώπιση του προβλήματος από την Ευρωπαϊκή Ένωση».