Θεωρώ ότι αυτό που συνέβη τον περασμένο Απρίλιο, με το ναυάγιο του δουλεμπορικού πλοίου που μετέφερε πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες στο Ζέφυρο, ήταν ένα γεγονός που μας συγκλόνισε όλους.
Υπήρχαν τρεις νεκροί που θα μπορούσαν να είναι περισσότεροι αν δεν επενέβαιναν απλοί πολίτες και το Λιμενικό Σώμα.
Πολίτες έπεσαν στη θάλασσα για να σώσουν ανθρώπους, έστειλαν ένα μήνυμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης ιδιαίτερα σε όσους μας κουνούν το δάχτυλο για το μεταναστευτικό.
Οι απλοί πολίτες της Ρόδου απέδειξαν ότι την ίδια ώρα που απαιτούν αναλογική κατανομή προσφύγων και στις άλλες χώρες της Ε.Ε. και φρούρηση των θαλάσσιων συνόρων, την ίδια στιγμή δίνουν και την ψυχή τους. Παραμένουν άνθρωποι με «Α» κεφαλαίο.
2. Ο στόχος του 2016 για τη Ρόδο που νομίζετε πως είναι εφικτός, ώστε να μη μείνει απλά μια ευχή;
Θα έλεγα ότι η συνεργασία όλων των δημιουργικών δυνάμεων, των εκπροσώπων και των φορέων του νησιού, πέρα από ευχή, είναι και ένας εφικτός στόχος.
Θα πρέπει, όμως, να παραμεριστούν οι σκοπιμότητες οι τακτικισμοί, και οι εγωισμοί.
Να αφήσουμε στην άκρη τις συγκρουσιακές λογικές και να αναζητήσουμε αυτά που μπορούν να μας ενώσουν.
Να μάθουμε να συζητάμε σε αυτό το νησί, να συνεργαζόμαστε και να διεκδικούμε μαζί.
Υπάρχουν προβλήματα που δεν έχουν ούτε κόμμα ούτε χρώμα, προβλήματα της Ρόδου, προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε πολίτης.
Για να αναμετρηθούμε με αυτά τα προβλήματα πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας.