Για την πατρίδα μας δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον και προοπτική χωρίς οικογένεια και αύξηση των γεννήσεων, που να εξασφαλίζουν όχι απλά την ανανέωση των γενεών αλλά και την αύξηση του πληθυσμού.
Παρά το γεγονός ότι το φαινόμενο είχε γίνει αντιληπτό από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και είχε αναληφθεί πρωτοβουλία από την τότε Κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη με την εκπόνηση ειδικής μελέτης (1992) για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, το πρόβλημα δε λύθηκε.
Τα μέτρα που πάρθηκαν κρίθηκαν εκ του αποτελέσματος αποσπασματικά και αναποτελεσματικά αφού τελικά δε βοήθησαν στην αναγκαία και ουσιαστική ανάκαμψη του δείκτη γεννητικότητας.
Τα τελευταία χρόνια η ασκούμενη πολιτική και η οριζόντια εφαρμογή δημοσιονομικών μέτρων, δίχως διάκριση για τις πολυμελείς οικογένειες, το θεσμό της οικογένειας και την ύπαιθρο χώρα, επιδεινώνει ακόμα περισσότερο τους δημογραφικούς δείκτες. Ακόμα και διατάξεις του Συντάγματος που θέτουν υπό την προστασία του κράτους το γάμο, την οικογένεια, την παιδική ηλικία και τις πολύτεκνες οικογένειες, δε γίνονται σεβαστές στο βαθμό που επιβάλλεται. Ειδικά η παρ. 5 του άρθρου 21 του Συντάγματος που αναφέρει επί λέξη:« ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους», μετά την Κυβέρνηση Καραμανλή 2004-2009 που εφάρμοσε αρκετά μέτρα ανάσχεσης του δημογραφικού προβλήματος, ατόνησε επικίνδυνα.
Όμως το δημογραφικό είναι εξαιρετικά πολύπλοκο πρόβλημα. Επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες (οικονομικούς, κοινωνικούς, θρησκευτικούς, μεταναστευτικούς κ.α.) και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μονοδιάστατα και με απλοϊκές προτάσεις.
Η οικονομική κρίση ασφαλώς επηρέασε δραστικά τη φυσική μεταβολή του πληθυσμού αφού η ανεργία αποθαρρύνει πολλούς νέους να δημιουργήσουν οικογένεια. Επιπλέον, η έκρηξη της ανεργίας εξώθησε πολλούς νέους και νέες, το πιο παραγωγικό τμήμα του πληθυσμού, σε μαζική μετανάστευση. Ακόμη και οι πτυχιούχοι και οι εξειδικευμένοι νέοι, στους οποίους η πατρίδα βασίζεται για τη ριζική ανασυγκρότησή της, αναγκάζονται να αναζητήσουν καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.
Η μετανάστευση όμως είναι αμφίδρομη. Πέραν της εκροής Ελλήνων στο εξωτερικό, μαζικό είναι και το κύμα των αλλοεθνών που για διαφορετικούς λόγους (προσφυγιά, οικονομικοί μετανάστες, απολυταρχικά καθεστώτα) εισρέουν μαζικά στην πατρίδα μας αναζητώντας καλύτερη τύχη, αλλοιώνοντας όμως τη φυσιογνωμία του έθνους.
Ωστόσο και προ της οικονομικής κρίσης, τα μηνύματα και τα πρότυπα που επικράτησαν στην κοινωνία μας όπως ο ατομισμός, ο εγωισμός, ο υλισμός, η φιλαυτία, ο υπερκαταναλωτισμός, η αστυφιλία, ο ανταγωνισμός, ο πανσεξουαλισμός, η φυγοπονία, η ατιμωρησία της ατιμίας, δημιούργησαν κλίμα αμφισβήτησης των παραδοσιακών αξιών της ελληνικής οικογένειας.
Η επιπολαιότητα και η ευκαιριακή προσέγγιση σημαντικών ζητημάτων συνέβαλαν καθοριστικά και στην έξαρση των αμβλώσεων. Ανέτοιμοι, συναισθηματικά ευάλωτοι, ηθικά και οικονομικά ανοχύρωτοι, όλο και περισσότεροι νέοι προβαίνουν σε αμβλώσεις σα να πρόκειται για μια διαδικασία ρουτίνας.
Εκτιμάται ότι ο αριθμός τους ξεπερνά τις 300.000 κάθε χρόνο!
Ουσιαστικά συντελείται μια σύγχρονη γενοκτονία του έθνους εν καιρώ ειρήνης, αντίστοιχη σε θύματα μ αυτά της μικρασιατικής καταστροφής!
Η ίδια στάση ζωής αποτελεί την κύρια αιτία των πολλών ατυχημάτων στην πατρίδα μας. Σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας ο αριθμός των ατυχημάτων είναι τόσο υψηλός, ώστε να έχει αντίκτυπο στο δημογραφικό πρόβλημα. Οι απώλειες ζωών λόγω ατυχημάτων σε ετήσια βάση προσεγγίζουν το μέγεθος κωμοπόλεων.
Όλες αυτές οι σύγχρονες και αλλότριες με τα Ελληνορθόδοξα ήθη αντιλήψεις, έχουν απογυμνώσει σε σημαντικό βαθμό την ελληνική οικογένεια από το κοινοτικό, το ασκητικό και το θυσιαστικό πνεύμα που τη διέκρινε.
Η οικογενειακή ζωή μετατρέπεται σταδιακά σε ευκαιριακές συναισθηματικές καταστάσεις και οικονομικές δικαιοπραξίες.
Η αμοιβαιότητα, η αλληλοϋποστήριξη και οι ισχυροί δεσμοί μεταξύ των μελών της οικογένειας, έχουν εξασθενίσει σημαντικά.
Απόρροια αυτής της πραγματικότητας είναι η έλλειψη συνοχής της οικογένειας και η διάσπαση των ζευγαριών.
Τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν, πολύ μεγάλη αύξηση των διαζυγίων. Σχεδόν ένα στα δύο ζευγάρια χωρίζουν σήμερα στην Ελλάδα, ακόμα και με την ύπαρξη παιδιών.
Αυτές είναι και οι βασικότερες αιτίες που συρρικνώνουν σταθερά και με ραγδαίους ρυθμούς την ελληνική φυλή.
Από την άλλη πλευρά ο ρόλος της πολύτεκνης οικογένειας στην ελληνική κοινωνία είναι πολυδιάστατος και ύψιστης σημασίας. Η συνεισφορά της στη διατήρηση και αύξηση του πληθυσμού, στη διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητας, στη διασφάλιση της αμυντικής ισχύς του έθνους, στην ενδυνάμωση της οικονομίας, στην αναζωογόνηση και ανάπτυξη της υπαίθρου, στην παραγωγή εγχώριου πλούτου και σε κάθε τομέα της πατρίδας μας είναι καθοριστική. Για τη συνεισφορά αυτή άλλωστε έχει υπάρξει και η Συνταγματική πρόβλεψη προστασίας της πολύτεκνης οικογένειας από το Κράτος.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου έχουν αναγνωρίσει το δημογραφικό πρόβλημα, ως το κυρίαρχο της χώρας. Η έκταση και οι συνέπειές του καθορίζουν πλέον νομοτελειακά τη συρρίκνωση σε πολλούς και βασικούς τομείς της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Ωστόσο έως και σήμερα ό,τι μέτρα έχουν ληφθεί κρίνονται αποσπασματικά και ανεπαρκή εκ του αποτελέσματος. Την περίοδο, μάλιστα, της κρίσης οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν θα χαρακτηρίζονταν και αντιοικογενειακές- αντιδημογραφικές.
Επειδή κρίνεται επιβεβλημένη η αναθεώρηση πολιτικής και η εφαρμογή σειράς παρεμβάσεων που θα στοχεύσουν στη δημιουργία και την ανάπτυξη της οικογένειας καθώς και στην ανάπτυξη στρατηγικής για την πληθυσμιακή πολιτική,
Επειδή οι παρεμβάσεις αυτές δεν είναι αποκλειστικά φορολογικού χαρακτήρα και δύναται άμεσα να διαμορφώσουν μια δυναμική στήριξης της ελληνικής οικογένειας και δη της τρίτεκνης και της πολύτεκνης,
Επειδή μέτρα για την αποκέντρωση και την ενίσχυση της παραγωγικότητας της χώρας, συνδέονται άμεσα με την αύξηση των γεννήσεων,
Επειδή με τη σωστή ενημέρωση των γονέων και των νέων εναντίον των εκτρώσεων μαζί με την επιμόρφωσή τους για θέματα οικογένειας, αποτελούν σημαντικές παρεμβάσεις,
Επειδή το πνεύμα της Ορθοδοξίας ακυρώνει και μεταστρέφει το πνεύμα του δυτικού ορθολογισμού που επικράτησε τις τελευταίες δεκαετίες και στη χώρα μας και εξισώνει την τεκνοποιία με την αύξηση του κόστους ζωής για μια οικογένεια,
Επειδή μεσοπρόθεσμα και εφόσον οι δημοσιονομικές συνθήκες το επιτρέψουν, φορολογικού χαρακτήρα παρεμβάσεις θα αντιστρέψουν ριζικά το κλίμα,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Ποιο το ολοκληρωμένο και κοστολογημένο σχέδιο δράσης της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος;
2. Ποια η πολιτική της Κυβέρνησης για την αύξηση των γεννήσεων στη χώρα;
3. Τι μέτρα προτίθεστε να λάβετε για στήριξη των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών;
4. Πως προτίθεστε να αντιμετωπίσετε ηθικά και πρακτικά το τεράστιο πρόβλημα των αμβλώσεων στην πατρίδα μας, με γνώμονα τόσο την προστασία της υγείας των γυναικών από υπαρκτούς κινδύνους, όσο και την απώλεια χιλιάδων νέων αγέννητων Ελλήνων από την πατρίδα μας;
5. Με ποιο τρόπο θα αποτρέψετε την ολοένα και ταχύτερη αλλοίωση της φυσιογνωμίας του έθνους που συντελείται με την έξαρση του φαινομένου των μεταναστευτικών ροών;
Οι επερωτώντες Βουλευτές
Αθανασίου Χριστόφα Χαράλαμπος
Αναστασιάδης Ιωάννη Σάββας
Ανδριανός Σωτηρίου Ιωάννης
Αντωνιάδης Δημητρίου Ιωάννης
Αντωνίου Βασιλείου Μαρία
Αυγενάκης Κωνσταντίνου Ελευθέριος
Βεσυρόπουλος Φωτίου Απόστολος
Βλάσης Γεωργίου Κωνσταντίνος
Γεωργαντάς Παύλου Γεώργιος
Γιόγιακας Νικολάου Βασίλειος
Δαβάκης Παναγιώτη Αθανάσιος
Δήμας Σταύρου Χρίστος
Δημοσχάκης Σπύρου Αναστάσιος (Τάσος)
Καραμανλή Αρκαδίου ʼννα
Καράογλου Γεωργίου Θεόδωρος
Καρασμάνης Αθανασίου Γεώργιος
Κασαπίδης Δημοσθένη Γεώργιος
Κατσαφάδος Ιωάννη Κωνσταντίνος
Κέλλας Αχιλλέα Χρήστος
Κόνσολας Νικία Εμμανουήλ (Μάνος)
Κυριαζίδης Τριαντάφυλλου Δημήτριος
Μηταράκης Αντωνίου Παναγιώτης (Νότης)
Μπακογιάννη Κωνσταντίνου Θεοδώρα (Ντόρα)
Μπούρας Κωνσταντίνου Αθανάσιος
Οικονόμου Αθανασίου Βασίλειος
Παναγιωτόπουλος Ιωάννη Νικόλαος
Σκρέκας Θεοδώρου Κωνσταντίνος
Σταϊκούρας Κωνσταντίνου Χρήστος
Τσιάρας Αλεξάνδρου Κωνσταντίνος