Αυτό που σχετίζεται με την αυξημένη μοριοδότηση στους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης οι οποίοι αναλαμβάνουν να υπηρετήσουν σε νησιωτικές ή δυσπρόσιτες περιοχές.
Η γεωγραφική ασυνέχεια, οι συνθήκες και το κόστος διαβίωσης δημιουργούν, διαχρονικά, προβλήματα στη στελέχωση των σχολείων στις νησιωτικές περιοχές.
Η θέσπιση αυξημένης μοριοδότησης αποτελεί μια πρώτη εφαρμογή της ρήτρας νησιωτικότητας.
Επιτρέψτε μου, όμως, να κάνω δύο επισημάνσεις.
– Τη χρονιά που πέρασε, ακόμα και το Μάρτιο υπήρχαν κενά σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα νησιά. Το φαινόμενο αυτό, που δεν συνδέεται μόνο με την μοριοδότηση και τα κίνητρα, αλλά και με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Είναι θετικό το ότι, σε περίπτωση διαπίστωσης αδυναμίας κάλυψης των κενών, προβλέπεται ότι θα γίνονται δεκτές αιτήσεις πρόσληψης εκπαιδευτικών στις συγκεκριμένες σχολικές μονάδες, κατά τη σειρά κατάταξής τους στους ισχύοντες πίνακες.
Αυτό που έχει σημασία, όμως, είναι ο χρόνος που απαιτείται για όλη την παραπάνω διαδικασία. Πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε και να συντμήσουμε τους χρόνους για την τοποθέτηση των εκπαιδευτικών στις νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, για την κάλυψη των κενών.
– Η δεύτερη επισήμανση σχετίζεται με την επικαιροποίηση των περιοχών που θα λάβουν αυξημένη μοριοδότηση. Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι δεν πρέπει να ξεγελά κανέναν ή έννοια μεγάλο νησί. Γιατί και στα μεγάλα νησιά υπάρχουν ορεινοί όγκοι, δυσπρόσιτες περιοχές.
Συνεπώς, ο προσδιορισμός των περιοχών που θα τύχουν της αυξημένης μοριοδότησης δεν μπορεί να γίνει με οριζόντια κριτήρια, αλλά με αντικειμενικά και ορθολογικά κριτήρια.
Θεωρώ αδιαμφισβήτητα θετικό γεγονός τη δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Πολιτικής για την Παιδεία. Θα πρότεινα όμως, έστω και αν αυτό το συμβούλιο έχει γνωμοδοτικό και συμβουλευτικό ρόλο και η συμμετοχή σε αυτό είναι προαιρετική, να μην περιοριστεί μόνο στη συμμετοχή όσων διετέλεσαν Υπουργοί Παιδείας.
Υπάρχουν και άλλοι που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν, απόδημοι Έλληνες με διεθνή αναγνώριση, ακαδημαϊκές περγαμηνές και καριέρα.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι είναι θετική η ίδρυση του συμβουλίου.
Επιβάλλεται, όμως, να οργανωθεί και να λειτουργεί ένα ευρύ δίκτυο διαλόγου για την Παιδεία. Ο διάλογος για την Παιδεία πρέπει να είναι αέναος, να συνδέεται με την αξιολόγηση πλαισίων και δομών, τον επανακαθορισμό πολιτικών και προτάσεων.
Κυρίως να είναι ζωντανός και διαρκής.
Ευχαριστώ.