Αντιλαμβάνομαι μια διαφορετικού τύπου προσέγγιση ή και αντίθεση σε ορισμένα ζητήματα.
Εκείνο που δεν αντιλαμβάνομαι είναι η πλήρης άρνηση να συμβάλουν με τη συναίνεσή ή τις προτάσεις τους στην αποδοχή ή στη βελτίωση διατάξεων, όπως είναι η κατάργηση της εκκαθαριστικής δήλωσης του ΦΠΑ ή και η ενοποίηση του θεσμικού και κανονιστικού πλαισίου για τις δημόσιες συμβάσεις.
Παρακολούθησα, επίσης, και την Αργεντινολογία των τελευταίων ημερών να μεταφέρεται στο Κοινοβούλιο, να μετατρέπεται σε κυρίαρχη συζήτηση.
Προσωπικά, αυτή η συζήτηση μου είναι απωθητική και είμαι βέβαιος ότι δεν απασχολεί και τους πολίτες.
Δεν είμαστε ούτε και θα γίνουμε Αργεντινή.
Είμαστε και θα παραμείνουμε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος μιας ισχυρής οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Αυτές οι στρατηγικές επιλογές έχουν κριθεί, προ πολλού, από τους πολίτες.
Οι ίδιοι οι πολίτες τις προάσπισαν με τις θυσίες τους.
Αντί να συζητάμε για την Αργεντινή, θα ήταν περισσότερο χρήσιμο να συμμετείχαμε όλοι σε μια συζήτηση για το νέο αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας, να το διαμορφώναμε όλοι μαζί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα ήθελα να σταθώ σε ορισμένα ζητήματα και διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, που περιέχει προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της δόσης του ενός δισεκατομμυρίου.
Ξεκινώ από τη διάταξη με την οποία καταργείται η υποχρεωτική δημοσίευση στον τύπο των προκηρύξεων του δημοσίου και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Το δημοσιονομικό όφελος είναι απειροελάχιστο μπροστά στο κόστος που θα επιφέρει ακόμα και δημοσιονομικά.
Γιατί το κλείσιμο περιφερειακών εφημερίδων, η αναστολή οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας, οι άνεργοι που θα προστεθούν, έχουν μεγαλύτερο δημοσιονομικό κόστος.
Και μάλιστα σε βάθος χρόνου.
Υπάρχει, όμως, και ζήτημα ποιότητας και λειτουργίας της ίδιας της δημοκρατίας, αν οδηγηθούμε σε ένα ελεγχόμενο πεδίο ενημέρωσης στην περιφέρεια, αν κλείσουν εφημερίδες.
Αυτή η διάταξη δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το υποθετικό δημοσιονομικό όφελος από τα έξοδα που επισύρουν την υποχρεωτική δημοσίευση προκηρύξεων, είναι μικρό. Να αναζητηθεί από αλλού.
Υπάρχουν, όμως, και θετικές αναφορές στο πολυνομοσχέδιο.
Διατάξεις που εξαλείφουν τη γραφειοκρατία, την πολυνομία, δημιουργούν ένα απλοποιημένο, ευέλικτο και αποτελεσματικό διοικητικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά στις δημόσιες συμβάσεις.
Μέχρι σήμερα υπήρχε ένα δαιδαλώδες κανονιστικό πλαίσιο ανάλογα με το είδος της σύμβασης, το ύψος της, τον τομέα της αγοράς και το είδος της αναθέτουσας αρχής. ʼλλα ίσχυαν για φορείς της γενικής κυβέρνησης, άλλα για τους φορείς της αυτοδιοίκησης, άλλα για τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Είναι θετικό ότι θα υπάρχει πλέον ένα ενιαίο θεσμικό και κανονιστικό πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις, με τον εκσυγχρονισμό, την κωδικοποίηση και την απλοποίηση της νομοθεσίας.
Αυτό σημαίνει όφελος και για την εθνική οικονομία, σημαίνει καθιέρωση ενιαίων αρχών, αρχών διαφάνειας και ισονομίας.
Θετικό γεγονός είναι η κατάργηση της εκκαθαριστικής δήλωσης ΦΠΑ και αποτελεί μίζερη προσέγγιση η απροθυμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αναγνωρίσει ότι πρόκειται για θετικό και ουσιαστικό μέτρο.
Το παραπάνω, αποτελεί το πρώτο βήμα, αφού ακολουθεί η απαλλαγή από την υποχρέωση είσπραξης και καταβολής του ΦΠΑ για επαγγελματίες και επιχειρήσεις με μικρό τζίρο.
Επιτρέψτε μου να προβώ σε μία αναφορά στις διατάξεις που αφορούν στον αιγιαλό.
Ορθότατα έρχεται μόνο το πλαίσιο για τη χάραξη του αιγιαλού.
Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο και αναρωτιέμαι πόσοι εξ ημών μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι το ποσοστό χάραξης του αιγιαλού στην Ελλάδα, είναι κάτω από το 10% και όλο το υπόλοιπο ποσοστό του αιγιαλού είναι στο έλεος της αυθαιρεσίας.
Εργαλείο για τη χάραξη του αιγιαλού θα είναι το ερευνητικό πρόγραμμα της Κτηματολόγιο Α.Ε, με το οποίο έγινε η προκαταρκτική χάραξη. Με βάση αυτούς τους χάρτες, οι οποίοι θα εξεταστούν και θα εγκριθούν από τις κατά τόπους κτηματικές υπηρεσίες, θα γίνει η χάραξη.
Επιτρέψτε μου, όμως, μια επισήμανση, την οποία καταθέτω για να αναδείξω την ιδιαιτερότητα ορισμένων περιπτώσεων αλλά και για να βελτιωθεί το πλαίσιο χάραξης του αιγιαλού.
Περιοχές της χώρας, όπως τα Δωδεκάνησα, που ενσωματώθηκαν τελευταία στον εθνικό κορμό, χαρακτηρίζονται από μεγάλες ιδιαιτερότητες σε ό,τι αφορά στο κτηματολογικό καθεστώς.
Θεωρώ ότι οι χάρτες της Κτηματολόγιο Α.Ε, όπως αποτυπώθηκαν από το συγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα, δεν αντιμετωπίζουν αυτές τις ιδιαιτερότητες.
Τι εννοώ.
Το κτηματολογικό καθεστώς στα Δωδεκάνησα, λόγω της ιταλικής κατοχής, είναι ιδιαίτερο. Το 1948, με την προσάρτηση των Δωδεκανήσων διατηρήθηκε ο κτηματολογικός κανονισμός. Με τη σύσταση της κτηματικής υπηρεσίας, τη δεκαετία του ?60 καταγράφηκαν τα ακίνητα και από το 1978 άρχισε η τακτοποίηση τους αναφορικά με το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς.
Όλα αυτά με βάση τις κτηματολογικές μερίδες, που είχαν δημιουργηθεί την Ιταλική κατοχή. Εδώ, όμως, υπάρχει μία από τις πολλές ιδιαιτερότητες.
Και αυτή έγκειται στο ότι οι Ιταλοί, για στρατιωτικούς ή πολιτικούς λόγους και λόγω του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου δεν ενέγραψαν στις κτηματολογικές μερίδες, ακίνητα που ανήκαν σε φυσικά πρόσωπα. Κάποια από αυτά είναι σε ακτίνα μικρότερη των 150 μέτρων από την ακτή.
Είναι αναγκαίο να επισημάνω ότι τα κτίσματα αυτά, προϋπήρχαν, δεν είναι αυθαίρετα ούτε δημιουργήθηκαν μεταγενέστερα.
Όλα αυτά και πολλά άλλα που σχετίζονται με το ιδιαίτερο κτηματολογικό καθεστώς της Δωδεκανήσου, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στη χάραξη του αιγιαλού με τη χρήση των ορθοφωτοχαρτών της Κτηματολόγιο Α.Ε.
Η δική μου πρόταση, την οποία θέλω να δείτε και να εξετάσετε με τη δέουσα προσοχή, είναι να συσταθεί παράλληλα μια ειδική επιτροπή στα Δωδεκάνησα, με τη συμμετοχή της κτηματικής υπηρεσίας του νομού και του ΤΕΕ, η οποία θα αντιμετωπίσει αυτές τις ιδιαίτερες περιπτώσεις ως προς τη χάραξη του αιγιαλού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Παρακολούθησα με ιδιαίτερη προσοχή και τις ενστάσεις που διατυπώνονται για το πόθεν έσχες, ιδιαίτερα από τον σεβαστό μου κ. Απόστολο Κακλαμάνη.
Οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι θεωρώ θετικό βήμα, βήμα διαφάνειας, την υποχρέωση υποβολής και ελέγχου πόθεν έσχες για όλους όσους διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα.
Σίγουρα υπάρχει η ανάγκη αξιολόγησης, συνολικά, του νομοθετικού πλαισίου, για το πόθεν έσχες, για τη διαφάνεια και το δημόσιο έλεγχο και για το πολιτικό χρήμα.
Όπως υπάρχει και η ανάγκη της αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών και ζητημάτων που αφορούν στην ποινική διερεύνηση ευθυνών πολιτικών προσώπων, που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με νομοθετική ρύθμιση αλλά σχετίζονται με τη συνταγματική αναθεώρηση.
Σε κάθε περίπτωση, η επέκταση των κανόνων διαφάνειας και ελέγχου δεν βλάπτει.
Αντίθετα, σχετίζεται με τη μεγάλη προσπάθεια που κάνει η χώρα, με την ανάγκη ανάκτησης της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος.
Ευχαριστώ.