Οι μεγάλης έκτασης κινητοποιήσεις των αγροτών σε όλη την Ευρώπη και οι αντιδράσεις που υπάρχουν και στη χώρα μας, υποχρεώνουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να προχωρήσει σε αλλαγές και επικαιροποίηση των δεδομένων της Πράσινης Μετάβασης για τους αγρότες.
Ήδη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε ένα πρώτο μικρό βήμα με την άρση, για ένα χρόνο, του μέτρου της αγρανάπαυσης, χρειάζεται, όμως, να γίνουν ακόμα πολλά.
Η Πράσινη Μετάβαση δεν μπορεί να γίνει αυτοματοποιημένα στον αγροτικό τομέα, ιδιαίτερα όταν δεν έχουν επιλυθεί βασικά ζητήματα όπως είναι το υψηλό ενεργειακό κόστος, αλλά και η αύξηση του κόστους παραγωγής.
Ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν ένας από τους λίγους Ευρωπαίους ηγέτες που έθεσε το ζήτημα σε μια απόλυτα ρεαλιστική διάσταση, επισημαίνοντας ότι: «έχει έρθει η ώρα χωρίς να θέτουμε σε αμφισβήτηση τον πυρήνα αυτής της πράσινης μετάβασης να ξανασυζητήσουμε ενδεχομένως κάποιες προσαρμογές οι οποίες να λάβουν υπόψη νέες πραγματικότητες τις οποίες δεν μπορούμε να αγνοήσουμε».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να δώσει χρόνο στους αγρότες, αλλά να δώσει και τα εργαλεία και τις δυνατότητες για να προσεγγίσουν τον στόχο της πράσινης μετάβασης μέσω μιας στρατηγικής ήπιας προσαρμογής.
Ας δούμε πρώτα και κύρια ένα δεδομένο πρόβλημα, που είναι η αύξηση του κόστους παραγωγής.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι προς τη θετική κατεύθυνση, προκειμένου να αντισταθμιστεί το υψηλό ενεργειακό κόστος που τροφοδοτεί την αύξηση του κόστους παραγωγής.
Το τελευταίο, όμως, δεν συνδέεται μόνο με την ενέργεια, συνδέεται και με τις υψηλές τιμές στα αγροτικά εφόδια, την ανεξέλεγκτη εισαγωγή προϊόντων από τρίτες χώρες, αλλά και τους κανόνες της πράσινης μετάβασης που πρέπει να γίνουν πιο ρεαλιστικοί.
Η έναρξη του «Στρατηγικού διαλόγου για το μέλλον της γεωργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση», που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να οδηγήσει σε μια επανεξέταση των δεδομένων που αφορούν στη νέα ΚΑΠ και την Πράσινη Μετάβαση για τους αγρότες.
Η άκαμπτη προσήλωση στους στόχους και στους κανόνες της Πράσινης Μετάβασης θα οδηγήσει – με τα σημερινά δεδομένα – στη μείωση, όχι μόνο του αγροτικού εισοδήματος κατά 10 έως 20%, αλλά και στη μείωση της παραγωγής.
Το τελευταίο, θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στον πληθωρισμό, στην εφοδιαστική αλυσίδα, αλλά και στη διατροφική επάρκεια των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.